ســلام علیکم دوستان. امیدوارم ان شاءالله در امنیـت و سـلامتی به سر ببرید.
درس این هفته این است که « از خوبان فاصله نگیریم ». امید که درس های قرآنی چراغ راه زندگی ما باشد.
همه ی ما در طول زندگی با افرادی آشنا شده ایم که انسان هایی سالم، معتقد، پای بند به ارزش ها و با اخلاق و اهل خیر هستند و همیشه از دوستی با این گونه افراد بهره برده ایم.
آن ها به ما رشد می دهند؛ دیدن آن ها یک تذکر و یک بیدار باش برای ماست.
سخن آنان بر دانش ما می افزاید و رفتارشان ارزش ها را در ما تثبیت و تقویت می کند.
برکتی که در زندگی آنهاست و رحمت الهی که شامل حال آنان می شود، به ما هم می رسد و ما نیز از آن برکت و رحمت الهی بهره می بریم. دعای ایشان نیز سرمایه ارزش مندی برای ماست.
اما نکته مهم این است که گاهی از این نعمت مهم غافل می شویم و قدر چنین دوستان و همراهانی را نمی دانیم و یا با خطاهای رفتاری و بی توجهی باعث می شویم آن ها را از دست بدهیم و از همه بدتر این که گاهی افراد ناصالح و اطرافیانی که برای ما هیچ سودی ندارند و بلکه ما را از ارزش های انسانی و ایمانی دور می کنند،باعث می شوند که از آن خوبان فاصله بگیریم.
اینجاست که باید خیلی مراقب باشیم و هرگز آن دوستان خوب را به خاطر این وسوسه ها از خود نرانیم.
خداوند در آیه 52 سوره انعام می فرماید:
« آن ها را که صبح و شام خداوند را می خوانند و جز ذات پاک او نظری ندارند، از خود دور مکن...اگر آن ها را طرد کنی از ستمگران خواهی بود.»
آری این کار قبل از هرچیز ظلم به خویشتن است و سبب محرومیت از رشد و کمل و نیز فاصله گرفتن از رحمت الهی خواهد شد.
ان شاءالله موفق و موید باشید.